niedziela, grudnia 04, 2022

4855. Z oazy (XCII)

Niedzielne odliczalnie literek, raz. Bardzo długo na nią czekałam. Gdy udało mi się tę książkę upolować, rzuciłam wszystkie aktualnie czytane. Doskonała, choć każ­dy roz­dział uświadamiał mi, że nie był to najlepszy wybór na trzeci ty­dzień gi­gan­ta. Z każ­dym kolejnym rozdziałem, akapitem, zdaniem docierało do mnie, jak bardzo tęsknię już za sercem obleczonym w sierść, za moją malutką dziewczynką w bab­ci­nym już wieku, za Jej chrapaniem, za psimi oczami, które wodzą za swoim czło­wie­kiem, by mieć aktual­ne dane na temat tego, co dzieje się wokół. A przecież tęsknić można w majestacie prawa do­pie­ro od jutra.

Jeśli masz szczęście, możesz spotkać zwierzę, które zechce z tobą porozmawiać. Jeżeli masz jeszcze więcej szczę­ścia, spotkasz zwierzę, które poświęci czas i zada sobie trud poznania ciebie.

*

Pisząc w języku o języku albo myśląc w języku o języku, zawsze jest się pod wpływem tego języka. […]  Język może nas zwodzić – forma języka zrównu­je rzeczy, które równe nie są.

*

[…]  zwierzęta wyrażają się na inne sposoby niż ludzie, ale nadają też znaczenie relacjom, ucząc się przez komunikację rozumieć siebie i świat, który zarazem współkształtują.

*

[…]  powitanie stanowi coś więcej niż samo powitanie. Witając się, zwie­rzę­ta nie tylko mówią sobie „dzień dobry”, lecz także wymieniają się infor­ma­cja­mi o swoich zamiarach. Podobnie jak my korzystają przy tym z min, ge­stów, mowy ciała i dźwięków.

*

Opór stanowi formę komunikacji, która może przy­bierać bardzo różne postaci.

*

Kiedy nie rozumiemy zwierząt, często przyjmujemy, że ich komunikacja nie ma znaczenia, a kiedy one nas nie rozumieją, uważamy, że są głupie.

*

Kiedy inni, zwierzę czy człowiek, są dla nas niezrozumiali, to dzieje się tak nie dlatego, że ich głowa czy myślenie są dla nas niedostępne, lecz dlatego, że nie jesteśmy obeznani z ich zwyczajami, zachowaniem i innymi rzeczami, które nadają znaczenie wspólnemu życiu.

*

Według Derridy język zawsze jest sztuczny, to most między wyspami, którymi my wszyscy jesteśmy.

*

Wypowiadane słowa dopełniają myśli, czyniąc je naszymi. Język wnosi do świata znaczenie i wyraża znaczenie.

*

Odnosząc się do zwierząt jak podmiotów z własnym spojrze­niem na świat, będziemy zadawali inne pytania i w inny sposób.

*

Ludzie myślą, że są wyjątkowo rozwinięci, jeżeli chodzi o sprawiedliwość, podczas gdy zarazem są gatunkiem, który na ogromną skalę wyzyskuje i wykorzystuje inne zwierzęta dla własnego zysku.

*

Żeby móc wieść wartościowe życie, nie wystarczy nie zostać zabitym czy wziętym do niewoli – trzeba też gdzieś żyć, mieć przestrzeń do nawią­zy­wa­nia kontaktów z innymi i samemu móc się rozwijać na różne sposoby.

*

[…]  oksytocyna odgrywa na przykład rolę w relacjach matka–dziecko i między partnerami, a wraz z innymi hormonami również w szerszym społecznym współdziałaniu u ludzi. Już wspominałam, że oksytocyna jest także istotna w relacjach między ludźmi i psami oraz między zwierzętami.

*

[…]  pojęcia takie jak ból, strach i miłość nie powstają w próż­ni. Inne zwierzęta wpływają na nie swoimi czynami i obecnością.

*

Myślenie i rozmawianie ze zwierzętami również ma te dwie strony: uczy nas lepiej rozumieć zwierzęta, a zarazem stanowi podstawę nowych relacji.

*

[…]  czynności nabierają znaczenia
w wyniku doświadczenia i ćwiczenia.

*

Zwierzęta, z którymi prowadzimy wspólne życie […]  mają własne wyo­bra­że­nia na temat dobrego życia i własne sposoby dawania ludziom czegoś do zrozumienia.

*

[…]  trzeba szukać sposobów na wspólne życie.

*

Żeby dociec, czego chcą zwierzęta, nie wystarczy je badać. Musimy z nimi rozmawiać. Prowadzenie tych rozmów wymaga zmiany myślenia o hie­rar­chii między ludźmi i zwierzętami, ale może do niej dojść również podczas rozmowy, ponieważ ludzie zaczynają wtedy inaczej postrzegać zwierzęta. To wymaga zarazem zmiany w naszym sposobie myślenia o języku.

*

[…]  język pomaga żyć ze zwierzętami w inny sposób. Zwierzęta pokazują nam, że język jest o wiele szerszy i bogatszy, niż sądziliśmy, oraz że istnieje o wiele więcej możliwości wyrażania się w znaczący sposób niż tylko za pomocą ludzkich słów.

*

Żeby język zwierząt był językiem, one nie muszą uczyć się niczego nowego, to my musimy inaczej je postrzegać. Mówią od dawna.

Eva Meijer, Języki zwierząt, przeł. Alicja Oczko,
Marginesy, Warszawa 2021.
(wyróżnienie własne)

Orki mają bardzo duży mózg, a także – oprócz układu limbicznego odpowiedzialnego za przetwarzanie emocji – obszar w mózgu, którego my nie posiadamy. Z tego po­wo­du niektórzy naukowcy sądzą, że prawdopodobnie orki są bardziej społeczne od nas i mają bogatsze życie uczuciowe.

*

Badacz Christian Rutz zakłada, że podsunięcie krukom trudno dostępnego pożywienia pełni taką samą funkcję jak postawienie w biurze ekspresu do kawy.
     Krukowate potrafią więcej rzeczy, o których ludzie są­dzili, że są zarezerwowane wyłącznie dla naczelnych i waleni. Wrony nigdy nie zapominają twarzy […].

*

U żyjących na wolności słoni w wyniku badania stwier­dzo­no, że pocieszają przyjaciół i chronią przed innymi towarzyszy grupy, kiedy ci nie mogą bronić się sami.

*

[…]  niedawno badacze odkryli, że żyrafy nucą sobie nocami.

*

Aby dowiedzieć się więcej o pochodzeniu języka, bada się obecnie mózg nietoperzy, które są postrzegane jako ssaki o najbardziej po człowieku złożonej formie komu­ni­ka­cji wokalnej.

*

Relacje nie ustają wraz ze śmiercią. Kiedy słoń umiera, inni członkowie grupy, często rodzina, zbierają się wokół niego.

*

W przeciwieństwie do ludzi, którzy oddychają auto­ma­tycz­nie, delfiny robią to świadomie. Za każdym razem muszą się wynurzać. Kiedy życie staje się nieznoś­ne, bio­rą ostatni oddech i osiadają na dnie, gdzie już pozostają.

*

Być może psy odczuwają emocje w inny sposób niż lu­dzie, ale to nie znaczy, że nie istnieje nic takiego jak psi smutek czy psia radość.

*

Ludzie, którzy żyją wspólnie z innymi zwie­rzę­ta­mi, są zarazem kształtowani przez ich obecność oraz działanie, i odwrotnie.

*

Gatunek nie jest decydujący dla jakości komunikacji czy trwałości relacji. […]  sierść czy ogon nie powstrzymają możliwości wypracowania wspólnego języka.

*

[…]  gesty, postawa ciała, kontakt wzrokowy, dotyk i in­ne fizyczne formy interakcji są w komunikowaniu się z innymi zwierzętami ważniejsze niż używanie ludz­kich słów.

(tamże)

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz