Niedzielne odliczanie literek, dwa. Bałam się, że po komunikacie: nie będziesz czytać tylko książek dla dzieci, nie mogę liczyć na przedstawicieli dziecięcej literatury. Na szczęście szybko okazało się, że nie było tak źle. To jedna z wielu „dzieckowych” książek, które wtedy otrzymałam od Sadownika. Misie mi się podobały bardzo, na każdej stronie.
«Pronto!… Chi è?… Si sente malissimo!».
«Sono io, tuo zio Fred!» la voce
era molto lontana, «arriverò
all’inizo della primavera. Dopo
il letargo. Ho tanto voglia
di rivederti!».
«Oh, anch’io, zietto…»
«Allora a…»
[ — Słucham!… Kto mówi?… Pan czuje się okropnie!
— To ja, twój wuj Fred! — głos był bardzo odległy. — Przyjadę na początku wiosny po zimowym spaniu. Mam dużą ochotę znów cię zobaczyć!
— Och, to tak jak ja, wujku…
— Więc do…]
«Molly, Molly, ho una bella notizia! A primavera lo zio Fred starà un po’ con noi. […]»
[ — Molly, Molly, mam wspaniałą wiadomość! Wiosną wuj Fred zostanie z nami troszkę.]
*
Ma il regalo più grande furono i racconti di Fred. Che storie pazzesche! Paesaggi affascinanti, tipi curiosi, fatti inauditi, cibi appetitosi, abitudini diverse. Le più sorprendenti che Momo e Molly avessero mai sentito.
[Ale największym prezentem były opowieści wuja Freda. Niestworzone historie! Fascynujące krajobrazy, ciekawe stworzenia, niezwykłe sytuacje, przepyszne jedzenie, różne zwyczaje. Najbardziej niesamowite niesamowitości, o jakich kiedykolwiek słyszeli Momo i Molly.]
*
*
«Hai ragione, saggio orso Passamontagna. Torneremo presto. Per ora arrivederci e grazie».
[ — Masz rację, mędrcze, niedźwiedziu Passamontagna. Wkrótce wrócimy. Teraz do zobaczenia i dziękujemy.]
*
«Ma non abbiamo tempo!»
[ — Ale nie mamy czasu!]
*
«Alberi, laghi, fiumi, mari e montagne sono il grande dono oche abbiamo ricevuto dalla natura. Dobbiamo conservarli con cura perché ognuno ne possa godere. […]».
[ — Drzewa, jeziora, rzeki, morza i góry są wielkim prezentem, który otrzymaliśmy od natury. Musimy obchodziś się z nimi ostrożnie, by każdy mógł się nimi cieszyć.]
*
«Eccoci di ritorno, zio Fred. Avevi proprio ragione! Il mondo è tutto da scoprire ed è così pieno di cose belle da imparare. Viaggiare ci ha insegnato tanto!» esclamarono Momo e Molly.
[ — Jesteśmy z powrotem, wuju Fredzie. Miałeś rację! Świat jest cały do odkrycia i tak pełen pięknych rzeczy do nauczenia się. Podróżowanie uczy tak wiele! — zawołali Momo i Molly.]
Christine Wendt, Le scoperte di Momo e Molly,
przeł. Laura Molinari i Vera Minazzi,
Jack Book, Milano 2022.
«Lo zio Fred non ha raccontato bugie!».
[ — Wuj Fred nie opowiadał bzdur!]
(tamże)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz