Niedzielne odliczanie literek w poniedziałek. Nie da się ukryć, że jest tak: niech no tylko w tytule włoskiej książki dla dzieci lub na jej okładce pojawi się wilk lub krokodyl, a ja dostaję małpiego rozumu — muszę! I dotknąć, i przeczytać! Taki mamy tu klimat.
Ta książka to jedno z urodzinowych bóstw, od którego nijak nie mogłam się oderwać. Przeczytałam kilkadziesiąt razy, przesłuchałam kilkanaście, reagując niezmiennie chichotem na spokojnie, wiem, co robić!
Książka dla dzieci, ale na mój gust również dla dorosłych. Niech kamieniem rzucą pierwsi ci, którzy nie próbowali dopasować się do nieswojej bajki. Nie? Naprawdę? Co niby robi większość ludzi pod koniec grudnia?
Abstrahując od imprez rodzinnych, gdzie krzesło w krzesło siedzą bohaterzy z książek, których nigdy nie odważyłabym się umieścić obok siebie na jednej półce, cenię ten moment, gdy mam w życiu dość odwagi, by się wycofać, jak tylko odkryję, że trafiłam do bajki absolutnie nie z mojej bajki.
Un libro cadde dalla libreria di Zoe.
L’urto fu fortissimo e ne uscì un lupo!
Dentro la sua storia il lupo era feroce,
nero come la pece e aveva i denti appuntiti.
Ma solo soletto nella stanza di Zoe,
si sentiva molto impaurito.
[Z biblioteczki Zoe wypadła książka. /
Uderzenie było tak mocne, że z książki wypadł wilk.
W swoim cv wilk miał: groźny, / czarny jak smoła, ostre zęby. / Ale sam w pokoju Zoe, / czuł się bardzo przestraszony.]
*
All’improvviso
vide un gattaccio
che si stava leccando i baffi...
Di corsa si nascose
sotto il suo libro.
[Nagle / zobaczył kocurzysko, / które lizało swoje wibrysy… / W pośpiechu ukrył się pod swoją książką.]
*
“Non ti avvicinare!”
gridò il lupo.
“Nel mio libro
io sono un lupo cattivo
e tutti hanno paura di me.”
[ — Nie zbliżaj się! — krzyknął wilk. — W mojej książce jestem złym wilkiem i wszyscy się mnie boją.]
“Sarà”, disse il gatto,
“ma qui sei nella cameretta di Zoe
e questo è il mio territorio!”
[ — Może — powiedział kot — ale tu jesteś w pokoiku Zoe, a to jest moje terytorium!]
Il lupo, terrorizzato, provò a rientrare nella sua storia...
[Przerażony wilk próbował wejść z powrotem do swojej historii…]
*
... ma una pecorella lo respinse.
“Che ci fai già qui?!
Sei in anticipo!
Devi entrare a pagina 12!
Lasciaci pascolare in pace!”
[…ale owieczka go odepchnęła.
— Już? Co tutaj robisz?! Jesteś za wcześnie! Musisz wejść na stronę 12! Zostaw nas, byśmy mogły wypasać się w spokoju!]
*
Raggiunta la cima,
si cacciò nel primo libro che trovò.
[Wspiąwszy się na wierzchołek regału / wcisnął się do pierwszej książki, jaką znalazł.]
Entrò in una fiaba di principesse
proprio quando il re stava dando un grande ballo a corte.
“Mi dispiace, signor Lupo”, disse il ciambellano.
“Se vuoi rimanere in questa storia
devi indossare un abito da cerimonia.”
“Un abito da cerimonia?! E se mi vedessero gli altri lupi?
Cosa penserebbero da me?”
[Wszedł do bajki o księżniczkach, / dokładnie w czasie kiedy król wydawał na dworze wielki bal.
— Przepraszam, Panie Wilku — powiedział szambelan. — Jeśli chcesz pozostać w tej historii / musisz mieć na sobie strój wieczorowy.
— Strój wieczorowy?! A gdyby zobaczyły mnie inne wilki? / Co by o mnie pomyślały?]
*
Si ritrovò in un mondo completamente diverso
da tutto ciò che conosceva.
“Lupetto”, lo interpellò qualcuno all’improvviso.
“In questo libro non puoi stare,
è molto pericoloso per te!
Qui ci sono solo dinosauri!
Hai scelto l’era sbagliata...”
[Znalazł się w świecie zupełnie innym / od wszystkich tych, które znał.
— Wilczku — nagle ktoś zwrócił się do niego. / — W tej książce nie możesz pozostać, / tu jest bardzo niebezpiecznie dla ciebie! / Tu są wyłącznie dinozaury. / Wybrałeś niewłaściwą epokę… ]
I personaggi di questa storia erano dei gran maleducati…
proprio animali preistorici!
Tutto tremante, il lupo saltò fuori dalla pagina.
[Bohaterowie tej historii byli bardzo niegrzeczni… / jak to prehistoryczne zwierzęta! / / Drżąc na całym ciele wilk odbił się od tej strony.]
“Chiudi subito quel libro!”
gli urlò il gatto.
“I dinosauri non sono ammessi
nella camera di Zoe.
[ — Zamknij natychmiast tę książkę — krzyknął do niego kot. — Dinozaury nie są akceptowane / w pokoju Zoe.]
Dovette cercarsi un altro libro.
[Musiał poszukać sobie innej książki.]
*
Fu così che atterrò in un boschetto.
[W ten sposób wylądował w zagajniku.]
“Che bel posticino!” pensò
e si mise in cammino.
A un certo punto incontrò
una piccola bambina vestita di rosso;
era seduta sul tronco di un albero
e stava piangendo.
[ — Ale piękna miejscóweczka! — pomyślał i ruszył w drogę. / / W pewnym momencie spotkał / małą dziewczynkę ubraną na czerwono; / siedziała na pniu drzewa / i płakała.]
“Cosa succede?
Perché sei così triste?”
[ — Co się dzieje? / Czemu jesteś taka smutna?]
“Sto andando a trovare la nonna per portarle
delle frittelle e un vasetto di marmellata.
Mi aspettavo di incontrare un lupo,
ma non è arrivato!
Si è fatto troppo tardi,
la mia storia ormai è rovinata...
... ecco perché sto piangendo.”
[ — Idę odwiedzić babcię, by zanieść jej / naleśniki i słoiczek konfitur. / Spodziewałam się spotkać wilka / ale się nie pojawił! / / Robi się późno, / moja historia zaraz legnie w gruzach… / / …oto dlaczego płaczę.]
“Be’, eccomi qua!
Sono un lupo,
sono nero come la pece,
e ho i denti appuntiti.
Se vuoi ti posso aiutare!”
[ — Cóż, oto jestem! / / Jestem wilkiem, jestem czarny jak smoła / i mam ostre zęby. / Jeśli chcesz, mogę ci pomóc!]
La bambina lo guardò con le lacrime agli occhi.
“Lo faresti davvero per me?
Non hai delle caprette da inseguire o qualche pecora da sbranare?”
[Dziewczynka przyjrzała mi się ze łzami w oczach.
— Naprawdę zrobiłbyś to dla mnie? / Nie masz jakichś koźląt do ścigania lub kilku owiec do rozszarpania?]
“No”, rispose. Ho tutto il tempo del mondo.”
“Verresti con me a casa della nonna?
Lungo la strada ti insegnerò le tue battute.”
“Certo, andiamo!”
[ — Nie — odpowiedział. — Mam mnóstwo czasu.
— Poszedłbyś ze mną do domu babci? / Po drodze nauczę cię twojej roli.
— Oczywiście, chodźmy!]
E cosi misero in viaggio.
“Non dimenticarti: sei un lupo cattivo, ma solo per finta!”
disse Cappuccetto Rosso.
“Tranquilla, so che cosa fare!”
[I tak ruszyli w drogę.
— Nie zapomnij się: jesteś złym wilkiem, ale tylko tak na niby! — powiedział Czerwony Kapturek.
— Spokojnie, wiem, co robić!]
Thierry Robberecht, Il lupo che saltò fuori da un libro,
ilustr. Grégoire Mabire,
Valentina Edizione, Milano 2016.
*
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz