Dziesięć dni przed publikacją miałam tę książkę zakupioną, bo Dąbrowska, bo uwielbiam sposób, w jaki rozmawia z ludźmi, nie mówiąc o tym, z kim rozmawia. Trzeba było tylko poczekać do 10 listopada, by móc się nią delektować.
Trafił się po raz pierwszy jeden interlokutor, który wzbudził odrobinę niechęci i całkiem spore zdziwienie (niedoterapeutyzowany?). Podkreśliłam bardzo dużo fragmentów, ale tu chcę mieć pod ręką wyłącznie samo gęste, najgęstsze.
Jabłonko, na gigant! Na gigant!
Myślę, że my wiemy różne rzeczy
nawet wtedy, kiedy nie wiemy.
// Ora Dresner
*
Ludzie potrafią być bardzo dobrzy.
Być może im jesteśmy starsi i bardziej świadomi śmierci, tym mocniej doceniamy czyjąś emocjonalną szczodrość?
// Ora Dresner
*
Od siebie mogę powiedzieć tak: jest szereg poszlak, że istnienie Boga jest mniej absurdalne niż Jego nieistnienie. Ale dla mnie to jest piękna tajemnica. Wierzę, że miłość jest wartością metafizyczną.
// Bogdan de Barbaro
*
Czy umiemy wątpić we własne myśli? Kwestionować je? Brzmi trochę masochistycznie, ale wcale takie nie jest. Tak naprawdę otwiera fantastyczne perspektywy: coś sobie myślisz, ale zarazem w to wątpisz, jesteś zmuszona do budowania wewnętrznych sporów, dialogów. Taki ruch myśli wzbogaca nas.
// Bogdan de Barbaro
*
[…]
sens polega na szukaniu sensu. I w związku z tym nie mam obowiązku czym prędzej go znaleźć.
// Bogdan de Barbaro
*
W miarę upływu czasu nauczyłem się nie żałować przeszłości. Szybko zrozumiałem, że popełnione błędy, zamieszanie, a nawet cierpienie nimi spowodowane, zdarzały mi się, bo miały się zdarzyć, że dzięki nim dowiadywałem się czegoś ważnego o sobie, o ludziach i o życiu. […] Kryzys jest okazją do rozwoju, choć gdy trwa, tak się tego nie odczuwa.
// Wojciech Eichelberger
*
[J.D.] A co według ciebie jest warte w życiu starania?
[W.E.] Dowiedzieć się, kim naprawdę jesteśmy.
[J.D.] I kim ty jesteś, Wojtku?
[W.E.] Nie wiem. Bo kto miałby to wiedzieć?
*
„Akceptacja” to dla mnie absolutnie kluczowe słowo. Uświadom sobie zmiany, a potem przyjmij je. Nie walcz.
[…] Nie znam innego sposobu. Przyjęcie do wiadomości, że jest jak jest – to podstawa.
// Yona Teichman
*
[…]
im poważniejszy jest problem, tym bardziej warto go zostawić, nie zajmować się nim, tylko pisać haiku (jest taka metoda konsultacji biznesowych – pisanie wierszy w najtrudniejszych sytuacjach). I żeby znaleźli w sobie radość, bo bez niej każdy się robi taki wyciśnięty, jak z tubki.
// Ryszard Praszkier
*
[…]
trzeba być w kontakcie z tym, co się naprawdę dzieje dookoła. I w sobie, i w drugim człowieku. I nie omijać tego, co trudne.
// Emanuel Berman
*
[…]
zawsze jest jakiś dalszy ciąg. Że życie nie kończy się w momencie, kiedy coś strasznego się dzieje. Tylko najpierw trzeba przez to przejść. Nie tylko przez fakty, ale także przez uczucia, a zwłaszcza przez ból. Trzeba się z tym spotkać, a potem rozstać.
// Lidia Mieścicka
Justyna Dąbrowska,
Zawsze jest ciąg dalszy. Rozmowy
z psychoterapeutami, Wydawnictwo Agora,
Warszawa 2021.
(wyróżnienie własne)
Zmiany są kruche, a sprawy w toku. Nigdy nie wiemy, co będzie później.
// Emanuel Berman
*
Wierzę, że jakieś dobro tym wszystkim rządzi. I ja mu ufam.
// Ryszard Praszkier
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz