wtedy — dwieście cztery wpisy temu — pierwszy raz, drugi – sto dwadzieścia wpisów
temu. dziś — trzeci, trochę zdziwiony tym, co odsłonił bezliść. czekam na śnieg, choćby małe pruszenie, by zrobić czwarte cyk.
322/365
Jabłoń, która nie rodzi, należy wyciąć, usłyszałam.
Jak to jest: żyć, być, śnić i nieprzerwanie marzyć,
gdy prawie ci wmówiono, że jesteś taką Jabłonią?
Jak to jest kwitnąć przez cały rok? Rozkwitać każdego dnia?
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Czekając na czwartą porę roku...:)
OdpowiedzUsuńOby nie było jak z czekaniem na Godota. ;)))
Usuń