Dla dzieci w wieku 3+. O byciu nieznośnym, o miłości, ale i o… śmierci.
Piękny w tej książce jest giender zastosowany w praktyce: Płeć Maxi i Mini nie ma w tej opowieści żadnego znaczenia, choć uczucia, wątpliwości i pytania mają zdecydowanie ludzką naturę.
Jabłonko, a dlaczego tę książkę wybrałaś? Bo rozumiałam cały tytuł. Bo bohaterami były duży i mały lisek. Bo okładka przypominała mi najpiękniejszą książkę o miłości rodzicielskiej, jaką mam na półce. Bo czułam pismo nosem, że będzie wspaniała?
A ilustracje? Boskie! — w każdym znanym mi języku. Ilustratorką jest sama Autorka.
Maxi entra e chiede:
«Oh perbecco, che succede?»
[Maxi wchodzi i pyta:
— O, rany! Co się dzieje?]
*
[po lewej: Maxi (nim zaczął się hałas i opowieść) / po prawej:
[ — Jestem Mini, rozrabiaka, i nikt mnie nie kocha!]
*
[Maxi na to:
— Moje Mini, / ale ja jestem z tobą!
I wiesz, że kocham cię
nawet jeśli… jesteś rozrabiaką.]
*
io per sempre ti amerò!»
[Maxi na to:
— Rzecz jasna! / Między nami nie zmieni się nic.
Czy będziesz owadem czy nie… /
będę cię kochać na zawsze!]
*
[ — A jeśli będę… / krokodylem?]
*
[ A jeśli odejdę, jeśli odejdziesz ty?
Czy wówczas również nie będzie już miłości?
A może ona przetrwa?
Czy miłość istnieje zawsze?]
*
«Guarda come brillano
le stelle nella notte
benché molte di loro
da tempo siano morte»
[ — Popatrz, jak świecą / gwiazdy w nocy,
chociaż wiele z nich / od dawna nie istnieje.]
«Finché le stelle splendono
nel cielo buio e nero
l’amore sarà vivo
per sempre e per davvero.»
[ — Tak długo jak gwiazdy lśnią
na ciemnym, czarnym niebie,
miłość będzie żywa
na zawsze i naprawdę.]
Debi Gliori, Ti voglio bene anche se…,
z j. angielskiego przeł. Chiara Carminati,
Mondadori Libri, Milano 2014.
(wyróżnienie własne)
*
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz