Wszystkie przyjacielskie Szpagaciki już dawno wyrosły z książek dla dzieci, które uwielbiam. Od czasu do czasu próbuję przymierzyć się do czegoś odpowiedniego do ich wieku. Najczęścięj nie daję rady i wracam na „dzieciową” półkę zachwytu.
Z tą książką było inaczej. Haczykiem, który skutecznie połknęłam, były oczywiście ilustracje. Na szczęście nie skończyło się na obrazkach. Szkoda, że za moich nastoletnich czasów nie było takiej książki. Dobrze, że jest teraz i może znaleźć się w dłoniach wszystkich kochanych Szpagacików.
[…] każdy z nas jest bohaterem, który odbywa swoją podróż. Często więcej niż raz w życiu.
✎
Baśnie są bardziej niż prawdziwe nie dlatego, iż mówią nam, że istnieją smoki, ale że uświadamiają, iż smoki można pokonać.
Milczała w taki sposób, który dawał mi przestrzeń do wyrzucenia z siebie wielkiego kamienia.
✎
Chodzi o drogę, o ciągłe podnoszenie się, wyciąganie wniosków, przebaczanie sobie i innym i o świadomość, że to nam właśnie daje szczęście. Poczucie sensu wypływające z życia, które było, jest i będzie zawsze warte przeżycia.
✎
Serce jest mapą pokazującą to, dokąd zmierzamy. Zmarszczki i blizny są mapą pokazującą to, gdzie byliśmy.
✎
Przeszłość jest czymś niezwykłym. Niby już jej nie ma, a tkwi w nas.
✎
Nieważne, czy strata polega na tym, że ktoś odchodzi z tego świata, czy odchodzi z naszego życia, czy kogoś tak naprawdę nie było nigdy. Strata może dotyczyć człowieka albo rzeczy materialnych, czy w ogóle czegoś nienamacalnego: naszych marzeń, aspiracji, zdolności, nadziei… […]
[…] Rozrachunek z przeszłością jest możliwy poprzez dotknięcie tego wszystkiego, co się zdarzyło. Zrozumienie, przepłakanie, przebaczenie.
✎
Często to, co widzimy na zewnątrz, nie ma wiele wspólnego z tym, co ten ktoś czuje.
✎
[…] to, z czym się zmagamy, nasze porażki i błędy, nasze trudy i nasz ból, to wszystko może objawić swój sens nagle i niespodziewanie.
[…] mierzenie się z tym, co trudne, jest dla nas ważne i potrzebne.
✎
Rowling, która studiowała filologię klasyczną, nie nazwała eliksiru szczęścia Fortuna fortunae — wtedy oznaczałoby, że eliksir szczęścia przynosi fortunę, czyli szczęście rozumiane jako fart. Ona nazwała go Felix felicis. A felicitas oznacza wewnętrzne poczucie szczęścia. To ono unosi nas nad ziemię i pozwala latać.
Przemek Staroń, Szkoła bohaterek i bohaterów, czyli
jak radzić sobie z życiem, ilustr. Marta Ruszkowska,
Agora, Warszawa 2020.
(wyróżnienie własne)
Wiem i czuję już, że to właśnie jest istota życia: nigdy nie będzie punktu, w którym będę mógł uznać, że już wszystko wiem i rozumiem.
(tamże)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz