Jabłoń, która nie rodzi, należy wyciąć, usłyszałam.
Jak to jest: żyć, być, śnić i nieprzerwanie marzyć,
gdy prawie ci wmówiono, że jesteś taką Jabłonią?
Jak to jest kwitnąć przez cały rok? Rozkwitać każdego dnia?
czwartek, września 01, 2011
(322+9). Bez moich słów, co uciekły daleko
E. Woydyłło, Buty szczęścia, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2011.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz