(2009+6). Czytając po Masakrze

 wpis przeniesiony 24.03.2019. 
 (oryginał z zawieszkami) 

Człowiek bywa dobry albo zły. ● Relacje są trudne. Rodzina z pewnej perspektywy jest zawsze patologią. Społeczeństwo to klęska rozumu. Narody, zaś, są katastrofą dla Ziemi. Takie rzeczy chodziły mi po głowie po skończeniu Plutopii.

Próbowałam wziąć do ręki powieść, nie działało. Próbowałam wziąć reportaż, nie szło. Przez kilka dni miałam obrzydzenie do liter i ludzkości. Zaczęłam powieść, odłożyłam. Zaczęłam reportaż, odłożyłam, zaczęłam drugi, też odłożyłam. Nadziei potrzebowałam i zmiany perspektywy. Znalazły mnie. I nadzieja, i inna perspektywa.

Dwa dni temu nauczyłam się przezabawnego wiersza, który wciąż mnie śmieszy. Jest dla mnie kwintesencją moich poczynań kulinarnych. Jednak gdy zaczynam na głos: do siedmiu buraków dobrze obranych, Sadownik natychmiast głośno protestuje przeciwko częstochowskim rymom i deprecjonowaniu moich umiejętności przygotowywania potraw. A ja wciąż się śmieję.

Do siedmiu buraków dobrze obranych
Dodasz liść kapusty drobno posiekany,
Dorzucisz cebuli, octu i soli
I baraniny — jak kto woli.
Niech się kisi tak czas krótki,
Dodasz kawior, szklankę wódki,
Cynamonu całą laskę,
I tymianku na okraskę.
Potem w garnek ciśniesz gromem
I zjesz lepiej — poza domem.
[Mascha Kaléko, Jak to było z barszczem?]

*

Sapere aude — odważ się wiedzieć.

*

[…] lubił sobie przypominać cytat z Hermanna Hessego: „W każdym początku wielki czar się chowa”. Pozwolić się zaskoczyć temu, co nowe i nieoczekiwane — to ma swój szczególny urok.

*

Pomyśl o Platonie, który ponoć powiedział kiedyś, że początek jest połową całości. Trzeba tylko zacząć.

*

Idź z otwartymi oczami przez świat i wykorzystuj przypadki.

*

[…] uczucia są faktami. Zdają się one wprawdzie mgliste i nietrwałe, jednak przyglądając się im z bliska, możemy stwierdzić, że niezaprzeczalnie istnieją, ponieważ często budujemy na nich życie. Uczucia są faktami również dlatego, że nie da się ich wyperswadować za pomocą rozumu.

*

[…] potrzebna jest odwaga, trzeba zdać się na to, że odkryje się coś, co być może postawi pod znakiem zapytania nasze uprzedzenia.

*

Mądrość jest zawsze tylko obietnicą złożoną samemu sobie. Właśnie to dążenie do wymarzonego i nieosiągalnego pcha nas do przodu.

*

Ale jeśli istnieje granica, można ją przecież przekroczyć. A jeżeli za nią jest kolejna, również ją można pokonać, i tak dalej. Świat, w którym żył, był nieskończony.

Ernst Pöppel, Beatrice Wagner, Im starszy, tym lepszy,
przeł. Agnieszka Zychowicz, Wydawnictwo Esprit, Kraków 2013.
(wyróżnienie własne)