niedziela, lutego 28, 2021

(4151+3). Ad rem (IV)

Kategoria: muszę mieć pod ręką, bo o książkach, poczuciu humoru, poruszeniach serca, bo obrazy umieszczone w tej książce snują opowieść dla oczu i czucia.

Ile trzeba czasu, aby coś zobaczyć, aby kogoś poznać? Po la­tach zdajemy sobie sprawę, jak niewiele pojmowaliśmy na początku, choć wydawało nam się, że wszystko już wiemy.

*

Ale zdjęcia, eseje, powieści i cała reszta są niebezpieczne, bo mo­gą odmienić nasze życie. Sztuka kształtuje świat. Znam wiele osób, któ­rym jakaś książka uratowała życie lub określiła, co będą w życiu robić; jeśli nie wymieniam żadnej książki, której sama coś zawdzięczam, to jedynie dla­te­go, że były ich setki, a nawet tysiące. Są i inne, mniej doraźne i bar­dziej złożone powody, by czytać książki, na przykład dlatego, że dają nam przy­je­mność, albowiem przyjemność ma znaczenie.

Widząc ślady kopyt, myślimy o koniu, ale zdarza się, że chodzi o zebrę.

[…] sens czytania polega na szansie eksploracji, wyjścia poza granice wła­snej płci (i rasy, i klasy, i orientacji seksualnej, i narodowości, i chwili dzie­jo­wej, i wieku, i zdolności), aby na moment stać się kimś innym.


Paz de la Calzada
fot. [dostęp: 27.02.2021], źródło.

Prace: Paz de la Calzada. […] misterne labirynty i ścieżki, które prowadzą od sfery publicznej do królestwa kon­tem­pla­cji, w ten sposób łącząc dwa bardzo różne światy.

*

[…] poczucie humoru, ów talent do dostrzegania luki między tym, co jest, a tym, co być powinno, patrzenia poza granice własnego stanowiska.

Ignorowanie kategorii stanowi również pewną formę wglądu. Wciąż wra­cam do poznanej we wczesnej młodości historii o mistrzu tao. Książę Mu wy­sy­ła mędrca na poszukiwanie doskonałego konia, po czym mędrzec wra­ca i mówi, że znalazł kobyłę kasztanowatą. Jednak okazuje się że ta kobyła to czarny ogier, zgodnie z obietnicą, doskonały. Przyjaciel ko­men­tu­je: „On widzi tylko duchowe wartości. Żeby skupić uwagę na istocie rzeczy, za­po­mi­na o błahych pozorach, szukając wewnętrznych zalet, nie dostrzega cech zewnętrznych. Patrzy na to, na co patrzeć powinien, a zaniedbuje to, czemu nie warto się przyglądać”.

What would happen if one woman told the truth about her life? The world would split open.
// Muriel Rukeyser

Rebecca Solnit, Matka wszystkich pytań,
przeł. Barbara Kopeć-Umiastowska,
Wydawnictwo Karakter, Kraków 2021.
(wyróżnienie własne)

*   *   *

Face to Face, Episode 4.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz