poniedziałek, sierpnia 05, 2024

5546. Panna cotta (CXXXIII)

Okruch pierwszy, zasłyszany. Okruch drugi przeczytany. Oba trzymają w uścisku mój zachwyt niepierwszy dzień, więc parkują tu, bym mogła je mieć pod ręką i by prze­sta­ły za mną łazić.

briciole italiane
[włoskie okruchy]

grammatica non è per parlare,
grammatica è per parlare meglio
.

      [gramatyka nie jest po to, by mówić,
       gramatyka jest po to, by mówić lepiej.]

«Ho smesso di coltivare speranze nel futuro, Lloyd.»
«E ora cosa fa, sir
«Lascio crescere ciò che nasce spontaneamente.»
«Forse anche questo è coltivare qualcosa, sir.»
«E cosa? La meraviglia? La sorpresa?»
«La fiducia in sé stessi e nelle proprie forze, sir.»
«Pensiero davvero rigoglioso, Lloyd.»
«Lieto di sorprenderla sempre, sir.»

     [  — Przestałem żywić nadzieję na przyszłość, Lloydzie.
         — I co teraz pan robi?
         — Pozwalam być temu, co jest.
         — Wie pan, może również z tego da się coś wyhodować.
         — A co? Zachwyt? Zaskoczenie?
         — Co powie pan na zaufanie do samego siebie i do własnej mocy.
         — To naprawdę wypasiona myśl, Lloydzie.
         — Zawsze chętnie pana zaskoczę.]

Simone Templa, Vita con Lloyd.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz