4573. Z oazy (VIII) // Panna cotta (XXXI)

Wobec wojny i szaleństw kursów walut kaganiec — jedna kolorowa książka na mie­siąc — do odwołania. Miałam nawet w tym miesiącu odpuścić, ale… jak zo­ba­czy­łam ten tytuł i tę kreskę, odpuścić nie umiałam. Klik, klik i… czekania odrobina na osi czasu.

Jakiś czas temu dziobałam: gruby, chudy, mięśniak, łysy w okularach niebieskooki blondyn. Po co mi szerokie/wąskie ramiona? Dla sportu?

Otwieram tę książkę, pierwsze dwie strony czytam bez zająknięcia z zachwytem, a w za­sa­dzie pochłaniam, bo to przepiękna ilustracja. Czytam niczym modlitwę o wspa­nia­ły czas, że mam na imię… jestem wilkiem… urodziłem się… i? bingo! w lesie, który widzicie za moimi ple­ca­mi. No więc, nie dla sportu się uczyłam, tylko dla radości spotykania znajomych słów, które przynoszą zachwyt zrozumienia.

Na tapecie przyimki przestrzenne… dziesięć różnych, że piękne, że ciut kłopotliwe niektóre, ale wszystkie bardzo potrzebne. Uprzejmie proszę we wszystkich językach, które zna­cie, powiedzieć pięknemu kotku, gdzie on jest?

[dostęp: 26.03.2022], źródło.

Na tapecie przyimki przestrzenne… I radość z książki ogromna po napotkaniu każ­dego z nich. Każdy precyzyjnie łączy na dobre i złe we względną za­leżność dwa sło­wa, dwa byty, dwie osoby. Choć liczba możliwych kombinacji skromna, w arkuszach kalku­la­cyj­nych ten sam rodzaj radości ge­ne­ru­je pośrednie adresowanie komórek — każdy ma tyle przyimków, na ile pozwala mu wyobraźnia!

A opowieść? Najważniejsze elementy bajek o Czerwonym Kapturku i Śnieżce w koń­cu spotkały się nie na jednej półce, ale w jednej opowieści. A wilk? Okrutnie roz­pa­cza, przypominając tęskniącego bardzo psa, łamie ludzkie serce. Czasowniki ululać i świe­żut­ko spotkane ululare — tak pięknie do siebie podobne — postanowiły w dwóch ję­zy­kach, na dwóch końcach Europy opisywać zupełnie inne ludzkie doświadczenia.

una meravigliosa creatura vestita di rosso.
[wspaniała istota w czerwieni.]

Bambine? Non avevo mai visto animali di quella specie.
[Dziewczynki? Nigdy nie widziałem tego gatunku zwierząt.]

*

[Płakałem / płakałem / i płakałem.]

Fabian Negrin, In bocca al lupo,
Orecchio Acerbo, Roma 2005.
(wyróżnienie własne)

*

*

przyimki kocham… sowy też,
więc muszę je tu mieć.

[dostęp: 4.04.2024], źródło.