alternatywny tytuł wpisu:
5912. Panna cotta (CLXXV)
Wleczone ciało leczone było… Na ostatniej prostej do zdrowienia w końcu przyszła. Wyczekana. Czysta przyjemność, a nie książka, choć Sadownik grzmiał, że zdecydowanie za mało liter na centymetr kwadratowy.
W tej książce leczyły kamienie i kreska. Literki pozwalały rozpieszczać się czasownikami. Całość pomogła wrócić do siebie. Niech kamieniem rzuci ten, co nigdy nie dał się zahipnotyzować żadnemu kamykowi.
Puoi provare a girarci intorno.
Oppure puoi continuare a seguire
i pensieri che avevi in mente.
Możesz próbować kręcić się w kółko.
Lub możesz nadal podążać za / myślami, które miałeś w umyśle.
Ma è difficile ignorare un sasso.
Si vede subito che quelli grandi
sono fatti apposta per arrampicarsi.
Ale trudno jest zignorować kamień.
Widzi się natychmiast te wielkie, / stworzone, by się na nie wspinać.
È il modo migliore per conoscerli...
e per vedere dove ti trovi.
To najlepszy sposób, by je poznać… / i widzieć, gdzie się znajdujesz.
🖇
I sassi piccoli, invece,
ti chiedono di scegliere
quali vuoi mettere in tasca.
Małe kamienie natomiast / proszą cię o wybranie / tych, które chcesz włożyć do kieszeni.
Perché c’è qualcosa di speciale in un sasso
che lo rende perfetto da tenere in tasca.
Ponieważ jest coś wyjątkowego w kamyku,
co sprawia, że jest idealny, by zachować go w kieszeni.
🖇
|
|
Niektóre |
🖇
I sassi più grandi ti fanno capire
cosa significa la pesantezza.
Większe kamienie pozwalają ci zrozumieć,
co oznacza ciężar.
🖇
Sui sassi che non sono né troppo grandi
né troppo piccoli è bello stare seduti.
Na kamieniach, które nie są ani zbyt duże,
ani zbyt małe fajnie jest usiąść.
Quando ti siedi su un sasso,
vedi le cose in modo diverso.
Kiedy siedzisz na kamieniu,
widzisz sprawy inaczej.
🖇
Anche se la gente può pensare che tu non stia facendo niente,
così come pensano che un sasso non stia facendo niente,
tu e il sasso sapete bene che si sbagliano di grosso.
Chociaż ludzie mogą myśleć, że nic nie robisz,
tak jak myślą, że kamień nic nie robi,
ty i kamień dobrze wiecie, że grubo się mylą.
🖇
Il cuore delle montagne
è formato da sassi enormi.
Serce gór / składa się z gigantycznych kamieni.
Non sempre si vedono.
Se a volte hai l’impressione
che il mondo non si accorga
di quanto sei grande,
ricordati di loro.
Anche se è nascosta,
la loro grandezza c’è sempre.
Proprio come la tua.
Nie zawsze je widać. / Jeśli czasem masz wrażenie, / że świat nie zauważa, / jak_ jesteś duż_, / pamiętaj o nich.
Chociaż są ukryte, / ich ogrom jest wieczny. / Dokładnie jak ty.
🖇
Sotto […] c’è il sasso più grande:
la nostra Terra.
È grande tanto da tenerci su tutti.
Pod […] jest największy kamień: / nasza Ziemia.
Jest wystarczająco duża, aby utrzymać nas wszystkich na szczycie.
🖇
A volte può capitare che i sassi
non sembrino niente
di speciale.
Czasem może sie zdarzyć, że kamienie nie wydają się niczym specjalnym.
Ma poi ce n’è uno che ti sorprende...
Ale potem pojawia się wśród nich jeden, który cię zadziwia…
Proprio come quando ti senti un po’ banale e poi di colpo
noti in te qualcosa che ti riempie di meraviglia.
Dokładnie jak wtedy, gdy czujesz się zwyczajnie, a potem nagle
zauważasz w sobie coś, co napełnia cię zdumieniem.
🖇
Ogni sasso può essere importante,
anche se nessuno all’infuori di te
saprà mai il perché.
Magari il più importante sarà quello
che riempirà perfettamente
la tua mano.
Każdy kamyk może być ważny,
chociaż nikt oprócz ciebie nigdy nie dowie się dlaczego.
Być może najważniejszy będzie ten,
który idealnie wypełni twoją dłoń.
E da qualche parte sta aspettando che tu lo trovi.
I gdzieś czeka, aż go znajdziesz.
🖇
Quindi forse è una buona idea
dire «Ciao» a ogni sasso che incontri.
Więc może to dobry pomysł
mówić „Cześć” każdemu napotkanemu kamykowi.
🖇
E poi...
...nei momenti in cui ti troverai
a desiderare di avere qualcuno accanto
(ma non ci sarà nessuno),
il tuo sasso sarà lì.
A potem…
…gdy znajdziesz się w sytuacji, /
że będziesz pragnął mieć kogoś obok
(ale nikogo nie będzie), /
twój kamyk będzie z tobą.
🖇
E sentirai
che stai prendendo per mano
il mondo intero...
I poczujesz,
że trzymasz za rękę / cały świat…
...e che il mondo intero prende per mano te.
…i że cały świat trzyma za rękę ciebie.
Mary Lyn Ray, C’è un sasso per te, ilustr. Sala Felicita,
przeł. z j. angielskiego Chiara Carminati,
Mondadori Libri, Milano 2025.
Mistrz Daosheng, słynny mnich buddyjski, nauczał nad strumieniem u stóp Tygrysiego Wzgórza. Przysłuchiwało mu się tysiąc osób, a żadna z nich nie rozumiała, co mówi. Za to niewygładzone kamienie ze strumienia powstały, pokłoniły mu się i przytaknęły w odpowiedzi.
•
Ludzie to kamyki.
Deukalion i Pyrra jako jedyni przetrwali potop zesłany przez zagniewanego Zeusa. Ponieważ pozostali na ziemi samotni, poprosili o radę boginię Temidę, która powiedziała im, by rzucali za siebie przez ramię kości Wielkiej Matki. Rozumując, że kośćmi Matki Ziemi są kamienie, rzucali za siebie kamienie. Te rzucone przez niego stały się mężczyznami, te rzucone przez nią – kobietami.
•
Bóg zsyła aniołów na ziemię, by zamieszkiwali w kamieniach, aby „chronili ludzi od niebezpieczeństw albo by im przysporzyć jakichś szczególnych łask”.
•
Kopiec z kamieni jest bramą lub drabiną do nieba.
Eliot Weinberger, Duchy ptaków, przeł. Mikołaj Denderski,
Wydawnictwo Karakter, Kraków 2025.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz