(2306+18). Wiele wrażeń

 wpis przeniesiony 29.03.2019. 
 (oryginał z zawieszkami) 

Pierwsze wrażenie. Delikatność zatrzymana w literkach. Nie śpieszyłam się z czytaniem, chłonęłam wyraz po wyrazie, zdanie po zdaniu.

Drugie wrażenie. Fantastyczna! Obłędna ilustracja różnicy pomiędzy buntowaniem się przeciwko czemuś, a stanięciem za czymś. Czasem nie ma wyjścia, trzeba się zbuntować, ale za czym się opowiadasz?

Trzecie wrażenie. Magiczne myślenie jest jednym z etapów rozwoju psychicznego człowieka. Opuszcza nas, robi miejsce nowym funkcjom odbierania siebie, innych i świata. Pozostaje w wersji szczątkowej u niektórych pod niegroźnym odruchem łapania się za guzik na widok kominiarza. Liczą się już tylko fakty, fakty i sukces! Ubogo, bo fakty są precyzyjne i nudne.

#F00 i #E21E13 to konkrety, których zrozumienie można zamknąć w słowie: czerwień, ale czerwień — myślę od rana — to symbol, wytrych, drzwi. Magiczne myślenie nie przechodzi automatycznie w umiejętność myślenia symbolicznego. Tego ostatniego trzeba się uczyć latami, tak jak siebie.

Jeszcze nie skończyłam, nie śpieszę się, może pojawi się czwarte wrażenie, choć drugie i trzecie to duży kaliber.

Wszyscy jesteśmy dla siebie mitami.

*

Podejrzewam, że wszyscy chcielibyśmy, żeby ludzie i rzeczy zajmowali swoje stałe miejsca, starannie nakreśleni czarno na białym, ale świat po prostu taki nie jest.

*

[…] prawda często brzmi jak coś wymyślonego, a prawdziwie brzmią tylko wymysły.

*

Gdy pojawia się tajemnica, mówiła Harry, luki można zapełnić podejrzeniami.

*

To znaczy dokładnie to, co czujesz, mówiłem, jeśli coś czujesz. To znaczy dokładnie to, co ci się wydaje, że znaczy.

*

Zamykam oczy. Zamykam oczy. To teraz mój czas. To mój czas i nie pozwolę go sobie odebrać. Grecy wiedzieli, że maska w teatrze nie jest przebraniem, lecz drogą do objawienia.

*

[…] czy to nie dziwne, że nie wiemy, kim jesteśmy? To znaczy wiemy o sobie tak wstrząsająco mało. Opowiadamy sobie jakąś historyjkę i nie przestajemy w nią wierzyć, a potem się okazuje, że to niewłaściwa historia i że nasze życie do tej pory było takie, jakie powinno.

*

Interesowało mnie co innego — percepcja i jej zmienność, zjawisko, że przeważnie widzimy to, czego się nie spodziewamy.

*

[…] o tym, kim jesteśmy, nie stanowi to, co mówimy. Raczej to, co pozostaje niewypowiedziane.

*

Gromadzone doświadczenia zawsze modyfikują percepcję przeszłości.

*

[…] empatia jest głęboką formą wiedzy.
Edmund Husserl
(1859–1938)

*

Wszyscy nosimy w sobie chmury i je nazywamy, ale nazwy wprowadzają podziały, które nie zawsze istnieją.

Siri Hustvedt, Świat w płomieniach,
przeł. Jerzy Kozłowski, W.A.B., Warszawa 2017.
(wyróżnienie własne)