niedziela, marca 12, 2017

2264. NIE, czyli TAK

 wpis przeniesiony 28.03.2019. 
 (oryginał z zawieszkami) 

La uwielbia jego książki. La jest mądrą i wrażliwą kobietą, więc Jej uwielb niesie informację, która jest dla mnie znacząca. Kilka miesięcy temu zaznaczyłam Autora jako jednego z tych, na których poluję. I wczoraj rano osiołkowi w żłoby dano. Wybrałam i zaraz po śniadaniu rzuciłam się na nią. Po Jak… (I) i Jak… (II) przeczuwałam pismo nosem, że mogę znaleźć w tej książce coś, co bardzo może przydać się w kontaktach z dorosłymi dziećmi. Byłam ciekawa też, jak to się ma do mojego doświadczenia. Nie pomylił się mój nos. Teraz jest i po książce, i po niedzielnej kawce. Czekam na nowe.

[…] chcę krótko wyjaśnić, dlaczego NIE jest koniecznym warunkiem płynącego z serca TAK. Otóż, człowiek tylko wtedy może z pełnym przekonaniem na coś się zgodzić, jeśli czuje, że ma także możliwość niegodzenia się. […]
     Kiedy nie możemy powiedzieć NIE — a przynajmniej tak się czujemy — pozostaje nam wybór spośród trzech równie niezadowalających możliwości: powiedzieć TAK bez przekonania, skłamać albo zrezygnować.

*

Osobiste NIE to pod każdym względem najlepsze NIE. Nikt nie zostaje przez nie obrażony i wywiera najsilniejsze wrażenie — a już sama droga do niego jest cenna. […]
     Osobiste NIE wypływa z naszych indywidualnych wartości, doświadczeń, uczuć i granic — a jego głównym motorem jest nasza odpowiedzialność za siebie. […]
     […] jest to raczej TAK powiedziane w stronę własnych potrzeb i uczuć.

*

Najlepszym prezentem, jaki rodzice mogą dać dziecku, jest świadomość, że myślą to, co mówią, i mówią to, co myślą.

*

Sztuka mówienia NIE dorosłemu partnerowi nie różni się niczym od sztuki mówienia NIE dziecku. Obie zasadzają się na zdolności i woli mówienia z czystym sumieniem TAK samemu sobie. Wielu z nas musi cierpliwie czekać, aż owo czyste sumienie przebije się przez pokłady poczucia winy i lęku. Mamy prawo mówić TAK i NIE wtedy kiedy tego chcemy — ale prawo to opiera się na naszej inicjatywie. Nikt nie przyniesie nam go na srebrnej tacy.

Jesper Juul, „Nie” z miłości. Mądrzy rodzice — silne dzieci,
przeł. Dariusz Syska, Wydawnictwo MiND, Podkowa Leśna 2011.
(wyróżnienie własne)

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz