(5045+1). 1:1 (VIII)

     [M.M./W.H.]  Czym jest żałoba?
     [Donata Liberacka]  […]  Pracą emocjonalno-poznawczą, w wyniku której fizyczną obecność bliskiej osoby zastępujemy wewnętrzną relacją z nią.
     [M.M./W.H.]  Czyli?
     [D.L.]  Chodzi o znalezienie i zostawienie w sobie części tej oso­by, która zostanie z nami na zawsze. Żeby w naszym we­wnętrz­nym świecie zo­sta­ły dobre wspomnienia, myśli, coś, co ta osoba nam po­ka­za­ła, uświa­do­miła, czego nas nauczyła, co mamy dzięki niej. W ża­ło­bie nie chodzi o zapomnienie; ona ma prowadzić do utrzymania re­la­cji – ale wewnątrz. To wiąże się z bardzo dużą pracą, dlatego wokół ża­ło­by jest tyle emocji i trudnych doświadczeń.
     [M.M./W.H.]  Mówi się, że trzeba na to roku.
     [D.L.]  Panuje pogląd, że pierwszy rok jest na pró­bę. Pierwszego ro­ku wszystko jest po raz pierwszy bez tej osoby: pier­wsze święta, pierwsze urodziny, pierwsze wakacje. Natomiast drugi rok jest po to, żeby znów nauczyć się czerpać przyjemność ze świąt, wiosny, wakacji. Z życia.

Maria Mazurek, Wojciech Harpula, Nad życie.
Czego uczą nas umierający,
Wydawnictwo Znak, Kraków 2021.

[(nie)obecność III]