nie muszę już mieć zdania, planu, statusu społecznego. niczego już nie potrzebuję naprawiać, nadrabiać, łatać, sztukować, już nie.
nie szepcze tak czemuś, co jeszcze nie przedstawiło się z imienia czy uśmiechu losu.
348/365
Kiedy myślisz, nie słuchasz.
Edward Stachura, Fabula rasa,
Wydawnictwo Estymator, Toruń 2000.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz