Nadzieja przemknęła mi gdzieś w mediach społecznościowych miesiąc albo dwa temu. Nie zaskoczyłam wtedy, że to wyimek z książki. Gościnność mnie zachwyciła, gdy dotarło do mnie, że to jest książka. Klik, klik, czekanie. Sadownik odebrał, a ja czwarty dzień wertuję w zachwycie, który nie słabnie.
W książce poza uczuciami i wyobraźnią, jedno mocne nieuczucie, które jest źródłem wielu głęboko raniących uczuć, raniących przez lata, dziesięciolecia, a czasem całe życie.
Wybór jest nie tylko (jak zawsze) subiektywny, ale tym razem również wyjątkowo tendencyjny.
Wszyscy znamy te uczucia […].
Ale czy wiemy, co robią, kiedy mają wolne?
*
Zachwyt biegnie do kolegi
z nowo odkrytą książką.
*
Ciekawość zawsze wspina się najwyżej jak może — na czubek drzewa, na dach lub komin.
*
*
Współczucie zbiera ślimaki z chodnika.
// piękni i pod ręką tu: ślimak, chodnik.
*
Zaufanie buduje mosty.
*
Życzliwość ucisza burzę.
*
Kompleksy budują klatki.
*
Tina Oziewicz, Co robią uczucia?, ilustr. Aleksandra Zając,
Wydawnictwo Dwie Siostry, Warszawa 2020.
*
Spokój głaszcze psa.
(tamże)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz