oni beze mnie, bo ja ze złamaną główką kości ramiennej. pierwszy raz przed publicznością. byli świetni, dzięki technologii oglądałam spektakl na ścianie w ulu.
129/366
fot. Kompanka, fragment.
Dla nas, to pierwsze doświadczenie naszej historii przed publicznością, na scenie.
Jako grupa nieaktorek i nieaktorów zaczęliśmy, poprzez różne zabawy, poszukiwać tego, co wokół nas NIEWIDZIALNE. Stworzyliśmy postaci, sytuacje, relacje. Gdy nasz system już hulał, okazało się, że wymaga on zdecydowanej naprawy.
My już NIE WIDZIMY, co można zrobić?
Dlatego zapraszamy osoby, które nie uczestniczyły w tym procesie, aby ZOBACZYŁY i wskazały nam kierunki naprawcze.
Laura, Filip, Kika, Zośka, Grażyna, Sharon, Robert, Sara, Kris, Świadomość, która już machnęła ręką na to, co się dzieje, i Wyrocznia, która zobaczyła szczelinę i widzi szansę.
Fragment zaproszenia.
(wyróżnienie własne)
[dostęp: 8.05.2024], źródło.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz