nadzieja to nieustępliwy, najgorszy chwast. zadeptana doświadczeniem ostatnich nocy potrzebowała zaledwie jednej sekundy pionowej pozycji mojego ciała*, by odbić.
kolejnych kilka sekund — gdy delektowałam się wbijanymi w podłogę piętami, starając się utrzymać proste kolana i rotację miednicy — pozwoliło jej puścić włochate pędy, które w oka mgnieniu oplotły się mocno wokół nie najłatwiejszej** rzeczywistości, a gdy to uczyniły, zaczęła mi całą sobą kibicować: dalej, maleńka, dalej!
136/366
_________
* z zabezpieczonym, przy pomocy temblaka i chusty, ramieniem.
** [suplement: 16.05.2024] od 1 stycznia 2026 poprawna pisownia: nienajłatwiejszej.
🍆
[suplement 21.05.2024]
Jeśli twoja sytuacja wydaje się beznadziejna,
uszanuj każdą iskrę nadziei w sobie.
Richard Rohr, Nagie teraz. Widzieć tak,
jak widzą mistycy,
przeł. Wojciech Drążek,
Wydawnictwo WAM, Kraków 2024.
[suplement pikselowy: 23.05.2024]
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz