Przedskoczek niedzielnego odliczania literek, dwa. Właściwy powód, dla którego w środku tygodnia odliczam.
Zamykam dziś tą książką ostatnie osiem i pół miesiąca, gdy nie raz gubiłam i swoje marzenia, i siebie. Gdy tak się działo, nie byłam tego specjalnie świadoma, ale z perspektywy czasu widzę słonia z opuszczoną trąbą na środku pokoju.
Ponad miesiąc temu okazało się, że dziś zacznie spełniać się marzenie, którego nie śmiałam nawet mieć. Synchronicznie, odkryłam, że jest! Kolejna książka z ulubionej serii tworzonej przez małżeński duet. Nie patrzyłam na nic, klik, klik i czekanie. Do dziś przeczytałam ją kilka razy, delektując się jak zwykle nie tylko historią i ilustracjami, ale również wszystkimi czasownikami oraz ich formami. Magia czasowników? Dwa fascynują mnie od dłuższego czasu, bo różnica między nimi dotyczy tylko jednej literki: aggiungere (dodać) i raggiungere (osiągnąć). Wszystko mi się zgadza. Trzeba coś od siebie dać, dodać, zrobić pierwszy i kolejne kroki, by osiągnąć cel albo przynajmniej zmierzać w jego kierunku: aggiungi, aggiungi, aggiungi per raggiungere… (dodaj, dodaj, dodaj, by osiągnąć…).
Ode mnie do Autora są, jak się okazało, tylko dwa uściski dłoni. Uścisnę właściciela pierwszej dłoni. Nie śmiałam marzyć, że zrobię to jeszcze raz w tym roku.
Zamykam dziś czas przetrwania. Jestem w dobrym miejscu. Słyszę, jak wschodzą moje marzenia, wzbogacając moje życie, karmiąc (l.mn.!) nadzieje.
Ogni Natale, oca Olivia organizzava una grande cena con i suoi più cari amici. Era una cuoca eccellente e tutti amavano festeggiare con lei gustando incredibili prelibatezze...
I suoi famosi biscotti allo zenzero e cannella erano così buoni da far girare la testa!
Alcuni venivano da molto lontano per assaggiarli, perfino dall’Antartide, come il pinguino Coriandolo.
[W każde Boże Narodzenie gęś imieniem Olivia organizowała wielką kolację wigilijną dla swoich najdroższych przyjaciół. Była wspaniałą kucharką i wszyscy uwielbiali z nią świętować, delektując się niesamowitymi przysmakami…
Jej słynne pierniczki wraz z winem były tak pyszne, że aż się od nich kręciło w głowie!
Niektórzy przybywali z daleka, by ich skosztować, nawet z Antarktydy, jak pingwin Pietruszek.]
🖇
Olivia, che curava ogni cosa nei minimi dettagli, aveva chiesto alla renna Mirtillo di trovarle l’albero più bello per poterlo addobbare a festa.
[Olivia, która
troszczyła się o wszystko w najdrobniejszych szczegółach, poprosiła renifera Mirtillo, by znalazł dla niej najpiękniejsze drzewko, by przystroić je na Wigilię.]
🖇
Arrivò finalmente la sera della vigilia di Natale. Candidi fiocchi di neve iniziavano timidamente a cadere […].
[W końcu nadszedł wigilijny wieczór. Bielusieńkie
płatki śniegu zaczęły nieśmiało spadać […]]
🖇
Fu una cena meravigliosa. Gli amici risero e parlarono a lungo, scambiandosi confidenze e idee per il futuro.
[To była wspaniała kolacja. Przyjaciele śmiali się i rozmawiali przez długi czas, wymieniając się zwierzeniami i pomysłami na przyszłość.]
🖇
— Hai un sogno da realizzare? — chiese Romeo.
— Certo! Perché tu no? — domandò Simba.
— Non so. Come faccio a capire qual è il mio sogno?
— A me aiuta questa domanda: che cosa faresti se non avessi paura?
— Paura di cosa? Di sbagliare? — chiese Romeo.
— Esatto! Se fossi sicuro di non fallire cosa faresti?
[ — Masz marzenie, które chcesz zrealizować? — zapytał lemur Romeo.
— Pewnie! Czemu ty nie masz? — zapytał Simba.
— Nie wiem. Jak mam rozpoznać swoje marzenie?
— Mi pomaga takie pytanie: co chciałbyś robić, gdybyś się nie bał?
— Bał się czego? Popełnić błąd? — zapytał Romeo.
— Dokładnie! Gdybyś miał pewność, że nie poniesiesz porażki, co byś robił?]
🖇
[…] un gran silenzio era sceso nella stanza.
Il primo a romperlo fu Coriandolo: — Io ce l’ho un sogno […]. Lo segui Ernesto: — Il mio sogno invece è diventare il più bravo al mondo a lavorare a maglia. Più bravo anche di mia nonna, che mi ha insegnato quest’arte. Però mi vergogno un po’ a dirlo perché una volta ho sentito dire che lavorare a maglia è “una cosa da femmine”.
[…w pomieszczeniu zapadła głęboka cisza.
Pierwszym, który ją przerwał, był Pietruszek:
— Ja mam marzenie […].
Po nim kontynuował Ernesto:
— Moim marzeniem zaś jest zostać najpiękniej na świecie robiącą na drutach osobą. Lepszą niż moja babcia, chociaż to ona nauczyła mnie tej sztuki. Ale wstyd mi to mówić, ponieważ jednego razu usłyszałem, jak mówią, że robienie na drutach to „babska sprawa”.]
🖇
Il castoro Martino, porgendo un fiore a Olivia disse: — Il mio più grande sogno è […]? Lo interruppe Mirtillo: — Il mio sogno è ancora più difficile da realizzare […]... Olivia, infine, concluse: — Be’, almeno voi un sogno lo avete, io credo di non avere ancora capito quale sia il mio...
[Bóbr Martino podając kwiatek Olivii powiedział:
— Moje największe marzenie to […]? — Przerwał mu Mirtillo.
— Moje marzenie jest jeszcze trudniejsze do zrealizowania […]…
Olivia ostatecznie podsumowała:
— Cóż, przynajmniej macie marzenie. Mi się zdaje, że wciąż nie zrozumiałam, na czym polega moje…]
🖇
A un certo punto si sentì un gran rumore provenire dal giardino e tutti corsero all finestra per vedere cosa stesse succedendo. Non potevano credere ai loro occhi.
[W pewnym momencie dało się słyszeć wielki hałas, dochodzący z ogrodu. Wszyscy pobiegli do okna, by zobaczyć, co się działo. Nie mogli uwierzyć własnym oczom.]
🖇
Babbo Natale scese dalla slitta, salutò e sfilò il primo regalo dal suo grande sacco. Era per Ernesto.
— Questo è un kit per lavorare a maglia con i gomitoli di lana più pregiati, caldi e resistenti che tu possa trovare. Il tuo è un bel sogno, non farti scoraggiare dalle idee degli altri. Continua ad ascoltare il tuo cuore: solo tu puoi sapere cosa ti rende felice.
[Święty Mikołaj zszedł z sań, przywitał się, wysunął pierwszy prezent z worka. Był dla Ernesto.
— To jest zestaw dziewiarski do robienia na drutach wraz z motkami najszlachetniejszej, najcieplejszej i najbardzie wytrzymałej wełny, jaką możesz znaleźć. Twoje marzenie jest piękne, nie zniechęcaj się pomysłami innych. Słuchaj swojego serca: tylko ty możesz wiedzieć, co cię uszczęśliwia.]
🖇
— Conosco bene il tuo sogno. Non farti spaventare da chi è più bravo di te, ma impegnati per raggiungere i suoi stessi risultati. […]
— Anche il tuo desidero è molto ambizioso... Bravo! Mi piacciono i grandi sogni! —disse Babbo Natale […]. Distribuiti tutti i pacchi Babbo Natale si apprestò a ripartire. Ma non appena fece per salir sulla slitta, Simba gridò: — Babbo Natale, aspetta! E se fosse tutto sbagliato?
— In che senso, Simba? — chiese Babbo Natale.
— Non so, forse è troppo sognare […]?
E anche Mirtillo disse: — E se non riusciremo mai a realizzare i nostri sogni?
[ — Dobrze znam twoje marzenie. Niech cię nie przeraża ktoś lepszy od ciebie, zaangażuj się, by osiągnąć swoje najlepsze wyniki. […]
— Również twoje marzenie jest ambitne… Świetnie! Lubię wielkie marzenia! — powiedział Mikołaj […]. Rozdawszy wszystkie paczki, święty przygotował się, by ruszyć w dalszą drogę. Ale jak tylko wsiadł do sań, Simbo krzyknął:
— Święty Mikołaju, poczekaj! A jeśli wszystko było pomyłką?
— W jakim sensie? — zapytał Mikołaj.
— Nie wiem, może zbyt duże marzenie […]?
Również Mirtillo dopowiedział:
— A jeśli nie damy rady zrealizować naszych marzeń?]
🖇
— Amici, venite qui vicino e ascoltatemi bene. Non abbiate paura di sognare. Non costa nulla e può trasformare in meglio la vostra vita.
— Significa che basta credere nei propri sogni per poterli realizzare? — chiese Mirtillo confuso.
— No, servono anche altre cose, per esempio l’impegno, lo studio, imparare dagli errori, a talvolta un po’ di fortuna... Ma l’ingrediente più importante per realizzare un sogno è avercelo un sogno. Se non ce l’hai, non lo realizzerai!
[ — Przyjaciele, podejdźcie tu blisko i posłuchajcie mnie dobrze — Nie bójcie się marzyć. To nic nie kosztuje, a może zmienić wasze życie na lepsze.
— To znaczy, że wystarczy wierzyć w swoje marzenia, by mogły się spełnić? — zapytał Mirtillo zakłopotany.
— Nie, potrzebne są inne rzeczy, na przykład, działanie, nauka, uczenie się na błędach, a niekiedy trochę szczęścia… Ale najważniejszym składnikiem, by urzeczywistnić marzenie, jest je mieć. Jeśli go nie masz, nie spełni się!]
🖇
— Andrà bene lo stesso, Martino. Questa è la grande magia dei sogni. La gioia non è nel realizzarli, ma nel sapere che passerai la tua giornata a curare ciò che ami!
— Grazie! — disse Simba. — Ci hai portato dei bellissimi regali. — Ma il più bello è che ci hai fatto capire l’importanza di difendere i nostri sogni.
Babbo Natale abbracciò Simba e i suoi amici e, salito sulla sua slitta, volò alto nel cielo per continuare a vivere il suo sogno: realizzare quelli degli altri.
[ — Będzie dobrze, Martino. To jest wielka magia marzeń. Radość nie jest w tym, by je zrealizować, ale by wiedzieć, jak spędzisz swój dzień, by zadbać o to, co kochasz!
— Dziękuję! — powiedział Simba. — Przyniosłeś nam przepiękne prezenty. Ale najpiękniejszym jest to, że pomogłeś nam zrozumieć, jak ważne jest bronienie naszych marzeń.
Mikołaj uściskał Simbę i jego przyjaciół, wsiadł na swoje sanie, wzbił się w niebo, by podjąć dalej swoje marzenie: spełnianie marzeń innych.]
Luca Mazzucchelli, La magia dei sogni, ilustr. Giulia Telli,
Giunti Editore, Firenze/Milano 2024.
(wyróżnienie własne)
I sogni forniscono energia, accendono passioni, proiettano in un futuro entusiasmante, mostrano nuove prospettive. In buona sostanza, ci aiutano a vivere invece che a sopravvivere […].
[Marzenia dostarczają energii, podsycają pasje, przedstawiają ekscytującą przyszłość, przedstawiają nowe perspektywy. Ostatecznie pomagają nam żyć zamiast tylko przetrwać […].]
🖇
Le persone che hanno perso i sogni, in particolare, tendono a scoraggiare gli altri nel raggiungere i loro.
[W szczególności ludzie, którzy przestali marzyć, zniechęcają inne osoby, by realizowały swoje marzenia.]
(tamże)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz