Jabłoń:
(nienormalnie uradowana,
jakby nie chodziło o doktora medycyny)
To za tydzień i jeden dzień idę do doktora Brunnètte...
Sadownik:
Nie idziesz, tylko jedziesz.
Nie jedziesz, tylko jesteś wieziona.
Nie masz wyjścia, musisz być grzeczna!
Jabłoń, która nie rodzi, należy wyciąć, usłyszałam.
Jak to jest: żyć, być, śnić i nieprzerwanie marzyć,
gdy prawie ci wmówiono, że jesteś taką Jabłonią?
Jak to jest kwitnąć przez cały rok? Rozkwitać każdego dnia?
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz