Jabłoń:
(leci swoją setkę tego i owego)
Sadownik:
I za to cię podziwiam…
Jabłoń:
Za co?
Sadownik:
Za zaciętość.
Jabłoń:
To nie zaciętość, to desperacja!
*
mój aktualny stan posiadania:
licznik: 2100 powtórzeń.
Jabłoń, która nie rodzi, należy wyciąć, usłyszałam.
Jak to jest: żyć, być, śnić i nieprzerwanie marzyć,
gdy prawie ci wmówiono, że jesteś taką Jabłonią?
Jak to jest kwitnąć przez cały rok? Rozkwitać każdego dnia?
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz