Sadownik:
(wrócony do domu po prawie ostatnich
przedświątecznych zakupach)
To jsem já, tvůj velbloud!
Jabłoń:
To jsem já, vaše klempa!
Jabłoń, która nie rodzi, należy wyciąć, usłyszałam.
Jak to jest: żyć, być, śnić i nieprzerwanie marzyć,
gdy prawie ci wmówiono, że jesteś taką Jabłonią?
Jak to jest kwitnąć przez cały rok? Rozkwitać każdego dnia?
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Dobre, dobre! :)))
OdpowiedzUsuńnajgorsze za nami, a w zasadzie za Sadownikiem. :)))
Usuń