Sadownik:
(wraca do ula, staje w drzwiach
i fachowo komentuje)
Hmmm, widzę, że mięsień
nadgrzebieniowy się ćwiczy.
Jabłoń:
(patrzy na Rysię z wyraźnym
znakiem zapytania na twarzy)
?!?
Rysia:
(uspokaja Drzewko)
Nie obraża cię.
🍆
Jabłoń, która nie rodzi, należy wyciąć, usłyszałam.
Jak to jest: żyć, być, śnić i nieprzerwanie marzyć,
gdy prawie ci wmówiono, że jesteś taką Jabłonią?
Jak to jest kwitnąć przez cały rok? Rozkwitać każdego dnia?
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz