O literkach Poety wymieniliśmy emile. Tknęło mnie, żeby sprawdzić, czy może coś nowego w ibuku się ukazało. Okazało się, że jeden ze starszych tomików wrócił w cyfrowym wydaniu. I dobrze, że wrócił, bo piękny. Bardzo piękny.
gdzie jest we mnie iskra ze stworzenia człowieka?
➴
mgławice pieprzyków
drogi mleczne znamion
słupy milowe sutek
pory przydrożne
zmarszczki z kontrabandy
na kamieniu bruzdy
kwarce
żyłki piasku
szramy to już raczej
wyręka człowieka
➴
szczelina możliwości już tylko
w rzeczach niemożliwych
➴
wszystkie dobre zabawy polegają na znikaniu
kto lepiej zniknie
kto na dłużej
kto tak że reszta się wnerwi
➴
coś kocha
coś nie dba
żartuje
tracę resztki wiary
i ją odzyskuję
➴
grypa
w chorobie
budzę się gotowy na miłość
wstyd
jakimi sztuczkami
śmierć walczy o życie
➴
śpię zawsze plecami do tego co najdroższe
czegoś chcą plecy
czego nie chcą oczy
coś chce czegoś
poza mną
➴
ale kto za mnie się modli
tak skuteczną prośbą?
robi to świadomie
bo kocha?
zaklina?
ziemska matka?
ojciec nieziemski?
czy chór klauzurowych zakonnic
odmawia pacierz w bieszczadzkim klasztorze
za ludzkość
również za tę jej moją chwilę
i cząstkę
Jarosław Mikołajewski, Wyręka,
Wydawnictwo Literackie, Kraków 2014.
nie bój się tylu ludzi umarło
i jakoś przeżyli
➴
już się rozdarłaś
na pół
a to darcie
kruszy jeszcze tynk u sąsiada
[…]
ile bym dał za tę miłość
pomyślałem
gdybym jej nie miał
i co za miłość
która nie prowadzi do ruin
a jeszcze płaci za wydartą masakrę
➴
ze wszystkich spraw tego świata
zostanie poezja
dobroć
i piękno dotknięte chorobą
(tamże)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz