Niedzielne odliczanie literek, tomik pierwszy. Poślizgnięte na dobie skrzętnie odmierzonej przez wszystkie zegary w ulu. Pokarało mnie ciut. Nominacje do ogólnowioskowej zagrody literackiej przejrzałam w zeszłym tygodniu. Znów mi się poezji zachciało. Znów od nominowanego tomiku odbiłam się, więc dwa inne nabyłam. Mocne. Tak mocne, że po sprawdzeniu wieku poetki wiedziałam, dlaczego są aż takie. Nie mogą być inne. Boli w nich nie tylko czas, ale przede wszystkim precyzja wypowiedzi.
Wodzę za tobą myślami
wodzę za tobą słowem
przekazuję cię innym
do pamiętania
bylebyś był
tak czy owak
żebyś był
🖇
To co było
trwa nadal
ale jest jakieś inne
inne jest to
albo my
staliśmy się jakoś inni
ja i to
nie pasujemy do siebie
ja i to
rozmijamy się ze sobą
ja i to
jest i nie jest
a jeśli trwa
to trwa jakby inaczej
jakby gdzie indziej
jakby nie tu i nie teraz
moje ja
jest już jakby beze mnie
trzeba mi przejść z nim na ty
i mówić o sobie „ona”
ja ty i ona
to wciąż jedno i to samo
ja
ni mniej ni więcej
🖇
nikt się nie dowie
o czym myślałam przed chwilą
🖇
choć nie nadążam
przecież gdzieś zdążam
przeczuwam mgliście
🖇
Rozminęłam się ze sobą na ulicy
czyżbyśmy się nie rozpoznały
dopiero w chwilę potem taka myśl
to chyba byłam ja
ale nie jestem pewna
czyżbym pomyliła siebie z kimś innym?
🖇
nietrudno zgadnąć że klucząc tak
i skacząc po tematach
próbuję przed sobą zataić
że kolejna szara komórka
osiwiała mi tej nocy
🖇
Pod najcichszą myślą
zaczaił się krzyk
🖇
[…] na półeczce razem z kamyczkami
tymi wiernymi wspornikami gasnącej pamięci
z których każdy inną potrafił snuć opowieść
z tysiąca i jednej nocy
i był milowym kamieniem na przystankach podróży
to tu to tam
kto zmusił mnie żeby dziś opłakiwać
ich zniknięcie z mojego domu
żaden z nich nie był dla mnie śmieciem
wprost przeciwnie
były mi drogie
🖇
chcę zasnąć
złożyć na poduszce głowę
może akurat dzisiaj w moim śnie
zechce mi się pojawić ten
którego nie ma?
🖇
nie chcę dłużej połykać łez
wysmuć się smutku
Urszula Kozioł, Ucieczki,
Wydawnictwo Literackie, Kraków 2016.
musiałam nauczyć się
milczenia
chciałam istnieć wymijająco
incognito
zamiast odpowiadać na pytania
mamrotałam: nie wiem
agnosco
niebawem stanę się tym albo tamtym
ale to nie zależy ode mnie
a ja nigdy się tego nie dowiem
od kogo
🖇
to co nieuchronne
musi się wypełnić
przed tym co nieuchronne
nie ma dokąd uciekać
ani gdzie się skryć
no więc zaczekam tu
tutaj jestem (gdyby ktoś pytał)
(tamże)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz