brakujące ogniwa dzieciństwa. warto przeżyć. gdy tylko trafi się okazja.
40/131
*
Zapisujesz coś, bo próbujesz to uchwycić. Opisujesz swoje doświadczenia po części dlatego, by zrozumieć, co oznaczają, i ich nie stracić. Nie zapomnieć.
*
To, za czym tęsknimy — co tracimy i co opłakujemy — właśnie to czyni nas ludźmi, którymi w głębi duszy naprawdę jesteśmy. Nie wspominając o tym, czego w życiu pragnęliśmy, lecz nigdy nie mieliśmy.
To bez wątpienia prawda w określonym wieku. W dodatku młodszym, niż może się nam zdawać.
Sigrid Nunez, Przyjaciel, przeł. Dobromiła Jankowska,
Wydawnictwo Pauza, Warszawa 2019.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz