1024. Komplementy (po nastu latach wciąż świeże)

 wpis przeniesiony 10.03.2019. 
 (oryginał z zawieszkami) 

Jabłoń:
Wiesz, K. powiedziała, że w tym wyglądam cudnie.

Sadownik:
A jak ja ci od zawsze mówię to samo, to mi nie wierzysz.

Jabłoń:
Nie jesteś wiarygodny, bo mnie kochasz.
Masz zniekształconą optykę.

Sadownik:
A czy ja ci kiedykolwiek powiedziałem:
pomimo wszystko i tak mi się podobasz?

Jabłoń:
No nie.
(po chwili)
No to mnie przekonałeś.

(w tej samej rozmowie, po jakimś czasie, po zmianie tematu)

Sadownik:
Co oni tracą?

Jabłoń:
Jak to co? Tracą czas!
W moim wieku czas jest najcenniejszy.

Sadownik:
Dziękuję, że tracisz go ze mną.

Jabłoń:
Z przyjemnością i miłością,
pamiętaj!