(1217+2). poświąteczny osobisty nieład myśli i uczuć

 wpis przeniesiony 13.03.2019. 
 (oryginał z zawieszkami) 

aktywność społeczna,
     w której cienkam jak barszcz:
synowa.

*

ja kocham Jego. On kocha mnie. ona kocha go dłużej. On kocha ją. czasem jest mi jak między młotem a kowadłem. mam szczęście, że nie obsadzono mnie dotąd w roli piątego koła u wozu.

*

staram się i nie staram się wcale. w zależności od chwili, momentu, sprawy, atmosfery. na straży rzeczywistości nie mojej, u brzegu świątecznych stołów porzucam własne ciało. wylogowuję się, wysprzęgam, odłączam zmysły. są rzeczy, którymi nie chcę się zajmować. tak mam.

***

Skubas, Nie mam dla ciebie miłości.