Odliczanie literek, raz, poślizgnięte na wrażeniach z fotofestiwalu. Za mną tydzień smacznego prezentoczytania. Wklejki, otwierająca i zamykająca, w stylu: niech cię ucieszą wszystkie różnice, niech!
A pomiędzy wklejkami bohaterzy, znani, lubiani i… awanturujący się! Wróciwszy do domu, odwiesiwszy płaszczyk, po odłożeniu rękawiczek i czapki, kto by się nie wściekł, gdyby jego miś poczęstował go na dzień dobry: mogłabyś…
🖇
Tego popołudnia, gdy łasica / wróciła do domu, niedźwiedź był zajęty. / Odwiedził ich borsuk.
«Noi stiamo giocando!», disse l’orso,
«potresti preparci qualcosa da mangiare?».
— My bawimy się! — rzekł niedźwiedź — mogłabyś przygotować nam coś do jedzenia?
🖇
Alla donnola quella proposta non piacque.
«Il tasso è amico mio!» esclamò.
«Non puoi giocare con lui!»
«Il tasso non è mica tuo.
Tu puoi giocarci domani.»
Łasicy nie podobała się ta propozycja.
— Borsuk jest moim przyjacielem! — wykrzyknęła. — Nie możesz się z nim bawić!
— Borsuk nie jest tylko twój. / Możesz pobawić się z nami jutro.
🖇
Il tasso ebbe un’idea.
Potevano giocare tutti e tre insieme...
La donnola fu subito d’accordo.
«Giochiamo alla famiglia!» gridò.
Borsuk miał pomysł. / Mogli pobawić się wszyscy razem w trójkę…
Łasica natychmiast się zgodziła.
— Pobawmy się w rodzinę! — wykrzyknęła.
🖇
La donnola era fuori di sé.
«Non si gioca così! Te l’ho detto mille volte!
Lo fai apposta per farmi arrabbiare!»
«Perché vuoi sempre decidere tutto tu.»
«E tu non rispetti mai le regole!»
«Non ci sono regole per giocare alla famiglia!»
Łasica wyszła z siebie.
— Tak się nie gra! Mówiłam ci to tysiąc razy! / Robisz to specjalnie, by mne wkurzyć!
— Dlatego, że chcesz zawsze decydować o wszystkim.
— A ty nigdy nie przestrzegasz reguł!
— Nie ma reguł w zabawie w rodzinę!
🖇
«Vuoi giocare a memory solo perché vinci sempre tu. Io il memory non lo sopporto.»
«Bisogna anche imparare a perdere!» disse la donnola.
— Chcesz grać w memory tylko dlatego, że zawsze wygrywasz. Nie znoszę tej gry.
— Trzeba nauczyć się przegrywać — powiedziała łasiczka.
🖇
«Idea! Giochiamo a nascondino!»
«Io però non voglio cercare.»
«Allora non puoi giocare!»
«Vuoi decidere sempre tutto tu!»
— Mam pomysł! Pobawmy się w chowanego!
— Ale ja nie chcę szukać.
— Więc nie możesz się z nami bawić!
— Zawsze to ty chcesz o wszystkim decydować!
— Bawienie się z tobą
jest niemożliwe!
🖇
A quel punto il tasso li interruppe.
Adesso doveva proprio andare a casa.
«Ma come?» gridarano stupiti l’orso
e la donnola. […] «Ma domani devi tornare. […]»
[…]
«Domani», rispose il tasso,
«ho già appuntamento con la volpe».
W tym momencie borsuk im przerwał. / Właśnie teraz musiał iść do domu.
— Jak to? — krzyczęli zaskoczeni niedźwiedź / i łasica. […]
— Ale jutro musisz wrócić. […]
— Jutro — odpowiedział borsuk / — mam już umówione spotkanie z lisem.
🖇
Jörg Mühle, Decidi sempre tu!,
z j. niemieckiego Giulia Genovesi,
Terre di mezzo editore, Milano 2024.
*
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz