Odliczanie literek, pięć, poślizgnięte na wrażeniach z fotofestiwalu. Smacznego prezentoczytania ciąg dalszy. Nie dosyć, że po włosku, to jeszcze o miłości. Nie dosyć, że po włosku i o miłości, to jeszcze młody wiewiór i rytm kolejnych zdań godny opowieści dla dzieci. I piękny papier.
Era un giorno di quelli particolari
per il piccolo scoiattolo.
“Sono stufo di sentirmi sempre dire
di fare il bravo,
di non sporcarmi tutto,
di stare attento a ogni passo che faccio.”
To był wyjątkowy dzień / dla małego wiewiórka /
— Mam dość słuchania ciągle, / by być grzecznym, / by nie brudzić wszystkiego, / by być uważnym podczas robienia każdego kroku.
🖇
E stava prendendo una piega ancora peggiore.
Arrivò la mamma attirata da quel baccano:
“Che cosa succede qui?”.
“Ho voglia di sporcare,
di fare il cattivo,
di correre e distruggere e rovinare.”
“E perché?”
Z każdą chwilą sprawy przybierały coraz gorszy obrót. /
Przyszła mama, przyciągnięta nie lada hałasem:
— Co się tutaj dzieje?
— Chcę brudzić, / źle się zachowywać, / biegać i niszczyć, i rozrzucać.
— A dlaczego?
🖇
“Perché sono un mostro e sono solo.
Anzi, sono il Re dei Mostri,
di tutti i mostri più soli al mondo.”
“Puoi essere anche il Re dei Mostri se lo vuoi...
Ma tu non sei solo,
ci sono io con te.”
“E mi vuoi bene?” chiese il piccolo scoiattolo.
“Certo.”
— Ponieważ jestem potworem i jestem sam. / Dokładniej, jestem Królem Potworów, / wszystkich najbardziej samotnych potworów na świecie.
— Możesz być również Królem Potworów, jeśli tego chcesz… / Ale nie jesteś sam, / jestem tu z tobą. /
— I kochasz mnie? — zapytał mały wiewiórek.
— Oczywiście.
🖇
“E se io diventassi triste,
se io fossi arrabbiato,
se io sbagliassi tutto quello che faccio?”
“Io ti farò passare la tristezza,
ti aiuterò a superare la rabbia,
ti sosterrò sempre
quando ricomincerai tutto da capo.”
“E perché?” chiese il piccolo scoiattolo.
“Lo sai perché.”
— A gdybym posmutniał, / gdybym był wściekły, / gdybym pobłądził we wszystkim, co robię?
— Sprawię, że pokonasz smutek, / pomogę ci przezwyciężyć gniew, / będę cię zawsze wspierać, / kiedy będziesz zaczynał wszystko od nowa. /
— A dlaczego? — zapytał mały wiewiórek.
— Wiesz dlaczego.
🖇
“Non lo so perché... per favore dillo.”
“Perché ti voglio bene.”
“Lo sapevo che mi vuoi bene
ma volevo sentirtelo dire”,
rispose il piccolo scoiattolo.
— Nie wiem dlaczego… proszę, powiedz to. /
— Ponieważ cię kocham.
— Wiedziałem, że mnie kochasz, / ale chciałem usłyszeć, jak to mówisz / — odpowiedział mały wiewiórek.
🖇
“Come?”
“Perché ti voglio bene.”
“E perché mi vuoi bene?”
chiese il piccolo scoiattolo.
“Perché sei tu,
perché sei come sei,
e non saprei dire bene perché...
perché ci sei.”
— Jak?
— Ponieważ cię kocham. /
— A dlaczego mnie kochasz? / — zapytał mały wiewiórek.
— Ponieważ jesteś, / ponieważ jesteś, jaki jesteś, / i nie umiałabym powiedzieć dlaczego… / dlatego, że tu jesteś.
🖇
“E se non ci fossi?
Se andassi lontano e sparissi?” chiese il piccolo scoiattolo.
“Ti vorrò bene lo stesso: sempre.”
“Lo sapevo, ma volevo sentirtelo dire.”
— A gdyby mnie nie było? / Gdybym odszedł daleko i zniknął? — zapytał mały wiewiórek.
— Będę cię kochać tak samo zawsze. /
— Wiedziałem, ale chciałem usłyszeć, jak to mówisz.
🖇
“E perché?” chiese la mamma.
“Lo sai perché.”
“No, non lo so perché,
dillo per favore.”
“Perché ti voglio bene”,
disse il piccolo scoiattolo.
— A dlaczego? — zapytała mama.
— Wiesz dlaczego. /
— Nie, nie wiem dlaczego, / proszę, powiedz to.
— Ponieważ cię kocham / — powiedział mały wiewiórek.
🖇
“Come?” chiese la mamma.
“Perché ti voglio bene.”
“E perché mi vuoi bene?”
chiese la mamma.
“Perché sei tu,
perché sei come sei,
e non saprei dire bene perché...
perché ci sei.”
— Jak? — zapytała mama.
— Ponieważ cię kocham. /
— A dlaczego mnie kochasz? / — zapytała mama.
— Ponieważ jesteś, / ponieważ jesteś, jaka jesteś, / i nie umiałbym powiedzieć dlaczego… / dlatego, że tu jesteś.
Luca Tortolini, ilustr. Paolo Proietti, Perché ti voglio bene,
Terre di mezzo Editore, Milano 2024.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz