ten malutki płomyk,
tlący się przez całe życie na dnie duszy,
odnaleźć na nowo, podtrzymać, nie zadeptać,
rzecz wielka.
*
Ludovico Einaudi, Divenire.
[suplement pikselowy: 13.01.2022]
Jabłoń, która nie rodzi, należy wyciąć, usłyszałam.
Jak to jest: żyć, być, śnić i nieprzerwanie marzyć,
gdy prawie ci wmówiono, że jesteś taką Jabłonią?
Jak to jest kwitnąć przez cały rok? Rozkwitać każdego dnia?
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz