Doceniam polską myśl techniczną, pomysłowość i poczucie humoru. Naprawdę, nawet jeśli te trzy schodki powolutku przestają mnie jednak bawić. Strach się bać na samą myśl, jak tęgiego umysłu wymagało zaprojektowanie tego cacka.
Jedno z trzech przepięknie odnowionych dwa–trzy lata temu miejsc parkingowych dla osób niepełnosprawnych. W mieście wojewódzkim. Przed głównym wejściem. Uniwersyteckiego. Klinicznego. Cieszyliśmy się, że było wolne. Kilka razy, przy okazji parkowania tam, mówiłam Sadownikowi, co ja myślę o tych schodkach, schodeczkach, schoduniach. Dziś już musiałam cyk tej subtelnej, znaczącej o bezmyślności, barierze architektonicznej, która daje mi niezmiennie szansę na odczuwanie bezradności bardziej i mocniej, niż czyni to moja niepełnosprawność co dnia.
To chyba będzie zdecydowanie mój faworyt do Złotej Siekiery 2022.
Złota Siekiera 2022
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz