wpis przeniesiony 18.03.2019.
(oryginał z zawieszkami)
Dlaczego piszesz bloga? Dlaczego nie? — odpowiadam niezmiennie.
Dlaczego zaczęłaś pisać bloga? Dlaczego? Potrzebowałam powiedzieć głośno to i owo. Potrzebowałam powiedzieć nie do ściany. Potrzebowałam usłyszeć, zobaczyć i poczuć brzmienie określonych słów, fraz i zdań. Ważni dla mnie wówczas ludzie nie chcieli mieć z tym nic wspólnego. Potrzebowałam wyjąć wrażenia z siebie, uznać je za znaczące, odłożyć na bok, zrobić miejsce na nowe.
Dlaczego zaczęłaś pisać bloga? Dlatego też — pomyślałam, przeczytawszy te słowa:
Moje życie to długa, niedokończona opowieść. Wokół każdego słowa opleciony jest mały świat doświadczenia i życia, opisany przy okazji tworzenia tekstu. Pragnę zachować te małe światy dla siebie i w sobie, więc zachowuję teksty. Czasami któryś z nich przeczyta jakaś inna osoba i pomyśli o jakimś drobnym jego ułamku. Wtedy powstaje rozmowa, wspólne rozważanie i kontynuacja myśli. To są te chwile, w których tekst sprawia, że powstanie nie tylko obraz mnie samej, ale też obraz kogoś drugiego.
Miriam Meckel, List do mojego życia.
Historia wypalenia zawodowego, przeł. Ryszard Turczyn,
Kurhaus Publishing, Warszawa 2012.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz