czwartek, lipca 14, 2016

1945. Peregrynacja, dzień 185.

 wpis przeniesiony 24.03.2019. 
 (oryginał z zawieszkami) 

Czekałam na tę książkę. Polowałam. Czytam. Staram się to robić najwolniej, jak to możliwe. Dwa fragmenty mnie nie opuszczają, od momentu, gdy je spotkałam. Ten, zacytowany poniżej, rezonuje z moim najbardziej transformującym doświadczeniem w tym roku — peregrynacją. Tak, granica jest bardzo cieniutka. Coś o tym wiem.

Cała Japonia woła: Ganbare!
     Dajcie z siebie wszystko! Trzymajcie się! Walczcie! Dacie radę!
     […]
      Granica pomiędzy tym, kiedy potrzebujesz zachęty, a tym, kiedy potrzebujesz pomocy, jest bardzo cienka. […]
     Czasem ganbare! zmotywuje cię do działania. Czasem, gdy słyszysz ganbare!, czujesz się bardzo samotny.

Katarzyna Boni, Ganbare! Warsztaty umierania,
Wydawnictwo Agora, Warszawa 2016.
(wyróżnienie własne)

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz