Rysia:
(opowiedziała Jabłoni poniższe cudo,
gdy szykowały się do pracy)
Rysia:
(w niedoczasie, w drodze do Drzewka)
(w miejscu publicznym)
Jakiś Starszy Pan:
(widząc goniącą Rysię)
Wolniej, wolniej!
Jak kocha, to poczeka!
Rysia:
(mając świadomość, w jakim kraju żyje)
Nie wiem, czy ONA mnie kocha!
Jabłoń:
(zachwycona ripostą)
Rysia & Jabłoń:
(dały rehabilitacyjnego czadu)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz