niedziela, sierpnia 30, 2020

3930. 243/366

chciałabym wiedzieć co dalej. chciałabym się nie bać.

z oślim uporem staram się znaleźć odpowiedź wyłącznie na jedno pytanie: co teraz?

243/366

     — Czego pan chce?
     W tym momencie zupełnie nie wiedziałem, co zamierzam powiedzieć.
     — Chciałbym rozmawiać z właścicielem zamku

Max Blecher, Rozświetlona jama. Dziennik sanatoryjny,
przeł. Joanna Kornaś-Warwas,
Książkowe Klimaty, Wrocław 2018.

3 komentarze:

  1. Powody strachu mogą być różne ...
    Też bym chciała się nie bać, nie myśleć, co dalej. Ale, strach i tak niczego nie zmieni, zamyka tylko niektóre drzwi ... Cieszmy się zatem tym, co dziś :) *
    * tak, wiem, łatwo napisać ...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. strach niczego nie zmienia i zamyka drzwi — fakt i ładnie powiedziane. najczęściej łatwo się pisze, jeszcze łatwiej zapomina… trudniej powtarzać do znudzenia, ale trzeba! dobrego dziś :))))

      Usuń
  2. Sama w takich zamkniętych drzwiach czasem tkwię, ech ...
    Dobrego dnia i częstszego otwierania naszych wewnętrznych drzwi :)))

    OdpowiedzUsuń