Pan Ciasteczko:
(z Heniutką na pokładzie jechał do pracy)
Sadownik:
(dzwoni z trasy)
Bardzo cię kocham.
Jabłoń:
Ja Ciebie też.
Sadownik:
Ale ja ciebie bardziej…
(pauza)
…bo w r ó c ę!
Jabłoń:
(przelicytowana, ale przeszczęśliwa)
Jabłoń, która nie rodzi, należy wyciąć, usłyszałam.
Jak to jest: żyć, być, śnić i nieprzerwanie marzyć,
gdy prawie ci wmówiono, że jesteś taką Jabłonią?
Jak to jest kwitnąć przez cały rok? Rozkwitać każdego dnia?
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz