(w środę wielki dzień, wyjmujemy operacyjnie śrubę)
Jabłoń:
(o planach poświętnych)
Wracamy w poniedziałek, bo
we wtorek muszę zrobić jeszcze ekg.
Zkemi:
A po co? Przecież ty nie masz serca.
Jabłoń:
(kocha Zkemi już prawie dwadzieścia lat)
Jabłoń, która nie rodzi, należy wyciąć, usłyszałam.
Jak to jest: żyć, być, śnić i nieprzerwanie marzyć,
gdy prawie ci wmówiono, że jesteś taką Jabłonią?
Jak to jest kwitnąć przez cały rok? Rozkwitać każdego dnia?
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz