dobre życie jest
dzieleniem się swoimi przywilejami.
Odkryłam. A jak? To za chwilę tu.
Odkryłam. I niesie mnie ta prawda.
nie zapominaj o tym, proszę.
szepcze Drzewko Jabłoni do uszka wprost.
Jabłoń, która nie rodzi, należy wyciąć, usłyszałam.
Jak to jest: żyć, być, śnić i nieprzerwanie marzyć,
gdy prawie ci wmówiono, że jesteś taką Jabłonią?
Jak to jest kwitnąć przez cały rok? Rozkwitać każdego dnia?
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz